- indoleo
- Indoleo, indoles, pen. corr. indolui, indolere, siue Indolesco, indolescis, indolescere. Cic. Estre malade, Estre dolent, Sentir doleur.\Quis qui non indoluerit, tam sero se, etc. Cic. Qui ne seroit dolent et marri de, etc.\Tanta intentione oculorum opus est, vt indolescant. Pli. Qu'ils facent mal.\Malis alicuius indoluisse. Ouid. Estre marri du mal que aucun porte et endure.
Dictionarium latinogallicum. 1552.